Naamval voor Plaatsaanduiding - locatief, in het Turks
De naamval locatief, gebruikt voor de plaatsaanduiding, komt overeen met de Nederlandse voorzetsels in, aan, bij, op.
Op een vraag naar een plaats (met waar), wordt geantwoord door aan het woord -de of -da toe tevoegen.
De kleine vocaalharmonie bepaald of aan het woord -de of -da wordt toegevoegd.
Voorbeelden met de vraag:
Waar is Ayşe ? - Ayşe nerede ?
okulda
|
op school |
plajda |
aan het strand |
Groningen'de |
in Groningen |
bankada |
bij de bank |
denizde |
op zee |
Ebru'da |
bij Ebru |
Achtervoegsels aan namen van plaatsen of personen worden gescheiden met een apostroph.
Wanneer het woord eindigt op een harde medeklinker: ç,f,h,k,p,s,ş,t dan wordt het achtervoegsel voor de plaatsaanduiding -te of -ta.
Voorbeelden met harde medeklinkers in het Turks:
sokakta | op straat |
mutfakta | in de keuken |
parkta | in de park |
Utrecht'te | in Utrecht |
yatta | op de jacht |
Paris'te | in Parijs |
Samos'ta | in Samos |
derste | in de les |
terasta | op het terras |
Bangladeş'te | in Bangladesch |
Een ezelsbrug om de harde medeklinkers te onthouden is:
Efe paşa çok hasta = generaal Efe is heel ziek.
|