Turks - lijdend voorwerp
Een lijdend voorwerp is iets wat de werking of handeling ondergaat van het gezegde.
In het Turks wordt onderscheid gemaakt tussen onbepaald en bepaald lijdend voorwerp.
Het onbepaald lijdend voorwerp krijgt geen vervoeging en is te herkennen als er een getal of het lidwoord bir voor staat.
Het bepaald lijdend voorwerp krijgt het achtervoegsel i,ı,u,ü afhankelijk van de grote vocaalharmonie.
Voorbeelden (het lijdend voorwerp is vetgedrukt):
Nederlands |
Turks |
lijdend voorwerp |
Ik koop een huis.
|
Bir ev aliyorum.
|
onbepaald |
Ik koop het huis.
|
Evi aliyorum.
|
bepaald |
Ik zie 2 vogels. |
2 kuş görüyorum. |
onbepaald |
Ik zie de vogel. |
Kuşu görüyorum. |
bepaald |
Het lijdend voorwerp is bepaald bij:
- Eigennaam (Istanbul, Osman, etc.)
- Persoonlijk voornaamwoord (ben,sen,o,biz,siz,onlar)
- Aanwijzende voornaamwoorden (bu,şu)
Bij eigennamen wordt het achtervoegsel door een apostroph gescheiden.
Eindigt het woord op een klinker dan komt een y voor het achtervoegsel.
Voorbeelden:
Nederlands |
Turks |
Sluit de deur.
|
Kapıyı kapat.
|
Ik denk aan jou.
|
Seni düşünüyorum.
|
Wij zagen Hasan. |
Hasan'ı gördük. |
Eindigt het woord op een harde klinker wordt deze een zachte klinker:
De woorden o, bu en şu krijgen ipv. de tussenvoegsel y een n als tussenvoegsel.
Voorbeelden:
Nederlands |
Turks |
Lijdend voorwerp |
Ik wacht op haar.
|
Onu bekliyorum.
|
o = zij |
Ik heb dit gezegd. |
Bunu söyledim. |
Bu = dit |
Ik heb het boek gelezen.
|
Kitabı okudum.
|
Kitap = boek |
Ik roep het kind. |
Çocuğu çagırıyorum. |
Çocuk = kind |
|