Reisverslag Turkije, ervaringen en verhalen zijn hier welkom

Live Chat by Comm100

Turkije reisverslagen

Prikbord

Uw oproepen en advertenties kunt u op het prikbord gratis plaatsen.

Gastenboek

Lees hier wat men over ons schrijft, en voeg uw eigen bericht toe.

Uw advertentie

Zet uw reclame op een van de meest bezochte Turkije site!

Momenteel 7 bezoekers online - Reisverslagen werden vandaag: 15037 * bezichtigd.

b. (2006-01-17)

Istanboel is een mooie stad met zijn vele oude gebouwen en de beroemde blauwe moskee, als je in Istanboel bent is het zeer de moeite waard om deze te bezoeken.

Ik ben hier in januari 2006 geweest daar verbleef ik bij een tandarts ( Tufan Tezcan) ik hem heb in Marmaris ontmoet nadat mijn zoon daar een ongeluk heeft gehad en hij mijn zoon op een geweldige manier heeft behandeld, zo kundig en vriendelijk. We zijn het jaar daarop teruggegaan naar marmaris om hem weer te ontmoeten, ik heb daar kronen laten zetten, 14 stuks aan de onderkant.

En in december 2005 is hij verhuist naar Istanboel daarom was ik ook in januari in Istanboel, ja je zult het al raden... inderdaad daar heb ik de bovenkant laten doen en ik kan je zeggen het voelt zo fantastisch goed, nooit meer pijn aan mijn tanden.

Mocht je zelf plannen hebben om kronen te laten zetten ga dan naar deze tandarts, ik durf m\'n handen ervoor in het vuur te steken dat het er perfect uitziet (zie foto\'s) en als je een redelijk aantal kronen neemt wordt je ticket ook nog betaald door hem.

Deze tandarts is een zeer kundige man op het gebied van kronen zetten, maar pas wel op bij wie je het laat doen, er zit nogal verschil in de kwaliteit van de kronen, hij gebruikt echt 100% porselein A kwaliteit dat wordt geimporteerd vanuit duitsland.

Want er staan genoeg advertentie\'s op internet om kronen te laten zetten in Istanboel maar daar wordt het porselein gemengt met kunststof dus pas daarvoor op want na 5 jaar kun je alles eruit halen.

Nou mocht je plannen hebben, ga naar deze tandarts!!!
Deze man is een geweldige vriend van ons geworden, hij is alleraardigst en vooral eerlijk, mocht je vragen hebben dan kan je mij gerust bellen 06-22470463

TufanTezcan tel: 0031- 216 478 31 09

Bagdat Cad. No: 258 D:6 tel: 0031 - 216 478 00 11

Caddebostan \\ Istanbul Mob: 0090- 532 455 36 64

^Naar boven

helene (schuiln (2005-12-27)

ik wou nog ffies zegge die die dag 2 12 oktober is linda sochtends nog ffies lkkr over der nek egaan van al die 30coctails wat ze op had en savonds n vat wijn(want jahhh hij was op door ons)hahahah zo eruggg.
dag 3 13oktober:
ja daar wete we nix meer van (ZONDE)
dag 4 14 oktober:
moet ik ffies goed nadenke want die hele vak vanaf dag 2 is n warboel(wehhh). maar volges mij liepe wij die dag nuchter smiddags (ja je hoord t goed nuchter)na dag 2 hebbe wij niet meer smiddags edronke:) maar we liepe door n gang in t hotel naar t avondete en linda en in die gang was r n lelijke ouwe turk an t stofzuige met n groot vaag ding:Sdus ik zei tege linda ja trek die stekker r weer uit nes gister(ik weet btw weer n stukkie van dag 3)maar zij is zo gek as n deur dat ze dat doeten wij wouwe wegrenne maar totdat wij ons doodschrokke want er werd opeens HELENE eroepe dus wij omdraaie en vroege an die lelijke turk whatttt how do you no my name?en wat denk je laat ie zn mobiel zien dus wij zegge nee we wille je nr nie.....ma toen kwam ie dichterbij en liet ie wat zien wat r in zn mob stond JA EN DAT WAS DE DRUPPEL GEEN ALCOHOL MEER VOOR LINDA EN HELENE(zeide wij maar hoor)want wat stond r op zn mobiel mijn naam en mn mobiele nr hahahahahahha we hebbe nog steeds geen idee hoe die r an kwam...mis ma btr!ma die aaf werde we weer bal zoals je ken raaie.de rest :S raadsel)
nog ffies over dag 3 dat was de dag dat we wodca cola telkes krege voorgeschoteld en linda t wilhelmes aan n jonge van 9 uit duitsland die niet wegdurfde ging zinge.
dag 5 15 oktober:
wij liepe met n zware kater van t zwembad na middagete en liepe al die turke (waar we asmaar door mee uit werde evraagt de avonde r voor)lachens ons voorbij dusja wij wouwe wete waarom ze ons uit zate te lache.......dus zeide hard WHAATTTTTTT???hadde we t agteraf ma nie gevraagt want het antwoord was you 2kisst everyone of the hotel last night.wij schrokke ons de pleures!!!!!!
did was aflevering 2
tot de volgende x!!!!!gulegule
^Naar boven

linda (2005-12-27)

merhaba iedereen ik heb ook n reisverhaal waar naar geluister moet worden!!
dag 1: 10-10-05
maandagmiddag stonde we met mn vriendin en de ouwlui en broertjuh en zussie in de rij voor incheck bali op schiphol om 3u (van te vore dacht ik al o neeeeee kga naar turkije)en dus mij nachtmerrie werd erger het vliege was al n nachtmerrie maar toen stonde r opeens 2enge turke agter mij ik dacht dus o neee n bom in t vliegtuig (dom van mij blijkt)maar na n reis in n gammelbak van n vliegtuig zijn we angekome in turkije bodrum om 12uur.twas gelijk al bar ik en die vriendin krege gelijk al aandacht van turke hahaaha was wel grappig opzich!aangekome in t hotel was super zooooo mooooooiiii!!!!ma twas al zo laat om nog iets te doen dus zijn we na bed egaan.
dag 2 11 oktober:
we zate 10uur an t ontbijd en om 10.30 an t zwembad met jaja raad is lkkre cocktails (heerlijk)maar t werd r niet 1 neeeeeejjj wel n stuk of 30.dus dan weetje wij lazerus....
wij drinke de middag door en avond en we ginge naar n life show buite in t hotel.....strondlazerus..........en van t 1op t ahre moment gaat komt die vriendin lachend naar me toe renne (voor zover ze kon renne was eerder kruipend maar geef iet ze schreewde t uit ik ben met assloos egaan.ff r na worde we met zn 2tjus n fabriek in egooid door assloos en mustafa(lkkrding)en ginge we zoene.
12oktober:
die dag kweet nie hoe we r an kwame is nog altijd n raadsel maar we zate met security mustafa (n ahre) en maharrem(mijn liefurd)
en je raad t te zoene en blowe dat was wel ff fijn en ff r na zate we in n restaurand met ahre turke weet weer nie hoe:S
maar weer te zoene hunnie name ware turgay en ali)pff vertel volgende x wel hoe al die 11dage afliepe ;)

^Naar boven

amélie (2005-12-15)

Hoi,

Ik ben in mei naar side geweest en heb er mijn hart verloren.
De turken zijn een fantastisch , beleefd volk. zeer gastvrij.
Wij hebben zo\'n 25 graden gehad en geen enkel wolkje aan de hemel.Ons hotel is super dit is side star; direct aan het strand;
S\' Middags gingen wij eten OP het strand aan één van de vele restaurantjes aan zee. Super gezellig!!!!!!!!!
De maandag is er markt , de moeite waard.
Wij hebben reeds geboekt om weer in mei naar side te gaan , dan is het er nog niet zo druk en is de temperatuur ideaal; Daaag
^Naar boven

cees (2005-09-18)

9 mei 2002.

Om 06.35 uur stegen we op van Schiphol, met een kleine twintig minuten vertraging.
We vlogen met Transavia, basic air. Prettige vlucht, mooie vergezichten zo hoog boven de wolken.
Om 11.00 uur Turkse tijd landden wij op Dalaman in Turkije. Het was lekker warm.
Dit keer voor drie weken. We wilden de eerste week rustig aan doen, de tweede week een auto huren en dan door de bergen naar Side rijden en daar dan twee dagen blijven. Daarna via de kust terug
En dan de laatste week ook weer rustig aan doen.
We kregen van onze (Neckermann) hostess te horen, dat er bij ons hotel een overboeking was en dat we enkele dagen naar een ander hotel zouden gaan. Wij hadden bewust gekozen voor Hotel L’etoile in Icmeler. (all inclusive). Zie ook onze foto’s van dit hotel gemaakt bij onze reis in oktober 2001.
We werden dus voor enkele dagen afgezet bij hotel Marmaris Palace.
Dit was een hotel met vele bungolow- achtige bijgebouwen en wij kregen er een aan het einde toegewezen. Ongeveer 140 treden naar het hoofdgebouw en zwembad.
Het hotel zelf had geen strand maar een soort steiger met zonnebedden. Het lag op ongeveer 30 minuten lopen van Icmeler.
Nadat we hadden ingeboekt en onze bagage in de kamer hadden geplaatst, zijn we naar L’etoile gelopen.
Na een gesprek met het personeel en de manager, die wij kenden van onze vorige reis, was er toch wel wat te regelen. Hij bood ons zijn welgemeende excuses aan, en liet ons een fax zien, gericht aan Neckermann. Hij had echt zijn best gedaan. Wij konden van alle faciliteiten van L’etoile gebruik maken, ook eten en drinken, doch slapen moest bij Marmaris Palace. We hadden echt zin in een lekkere Donner kebab en besloten in Icmeler bij “Harry”te gaan eten. Het was weer heerlijk. Appeltjesthee gedronken bij Alkatur.

10 mei 2002
Op vrijdag zijn we met de taxiboot naar Marmaris geweest, lekker gewandeld, met “oude” bekenden gesproken, bij De Tol appelgebak met koffie genomen.
Onderweg op een terrasje aan de haven bij “MR Cook” lekker genoten en daarna lekker gedineerd in L’etoile en daarna omstreeks 21.00 uur werden we door de privé chauffeur van de manager in zijn Mercedes 500 sel, als vips terug gebracht naar Marmaris Palace

11 mei 2002
Op zaterdag zouden we door een busje van Neckermann omstreeks 12.00 uur worden opgehaald en naar L’etoile gebracht worden. Wij hadden echter geen zin om hier op te wachten. Wij zijn met een taxi naar L’etoile gereden. De manager stond buiten te wachten en betaalde de taxi. Over gastvrijheid gesproken. Om het leed wat te verzachten, bood hij ons een safe aan voor de drie weken dat we daar zouden verblijven. Deze safe was voor ons gratis en tevens mochten we tweemaal a la carte gaan eten , eenmaal bij een chinees restaurant naast ons hotel en eenmaal bij een restaurant aan het strand.
Eindelijk onze koffers uitpakken, de kleren uithangen en een lekkere duik in het zwembad. Voor ons begon de vakantie nu.
Omdat bij het zwembad alle stoelen al bezet waren, zijn we op het strand van het hotel gaan zonnen.

12 mei 2002.
Helaas, deze zondag begon de dag met wat wolken, maar wel lekker warm.
We besloten om maar eens wat sportiefs te doen en zijn via de boulevard naar Marmaris gewandeld.
Onderweg leuke dingen meegemaakt, eekhoorns gezien, een sprinkhaan en een hagedis op de foto gezet. Mooie vergezichten, uiteraard heerlijk op een terrasje uitgepuft.
Ondertussen waren de wolken weg en de zon deed zijn uiterste best en het werd weer 30’ C. Met verbazing staan kijken naar de creativiteit van de mensen daar. De toog van een bar was gemaakt in de vorm en de kleuren van een slang en was erg natuurgetrouw. Omstreeks 18.00 uur zijn we met de taxi boot terug gevaren.
We zaten alleen en de kapitein leek verdacht veel op Captain Iglo. Een filmpje gemaakt. De zon ging achter de bergen en het werd fris.

13 mei 2002
Deze dag hebben we doorgebracht met zonnen en genieten, wat gewinkeld in Icmeler en wat bekenden van ons een bezoek gebracht. Gisteren was het toch wel inspannend geweest, die wandeltocht was toch wel 9 kilometer.
Bij onze vrienden, (reisbureau Alkatur) waar we de vorige vakantie de jeep hadden gehuurd, nu een boottrip naar Rhodos geboekt. Net als de vorige vakantie kletsen we iedere dag wel even bij. Ali, die sprak heel goed Engels en Elly, een Nederlandse, vond het leuk wat Nederlands te horen. Iedere dag was het even bijkletsen en een appelthee drinken. Dit reisbureau ligt pal naar restaurant Artemis, bijna naast hotel L’etoile .
Wij zouden op 16 mei daar heen gaan.

14 mei 2002
We hadden weer wat energie over en zijn met een taxiboot naar Turunc gevaren.
Truus kocht daar een mooie zonnehoed en we waren daar toevallig aanwezig bij de plechtige opening van de haven van Turunc. Dit was heel leuk om mee te maken. Voor de genodigden was er een terras gebouwd en zij kregen allerlei Turkse versnaperingen, hartige en uiteraard ook zoete. Daarna werden er enkele traditionele volksdansen ten uitvoer gebracht. Heel kleurrijk en mooie traditionele klederdrachten. Foto’s gemaakt.
Gedurende de plechtigheid bleek het dorp afgesloten te zijn voor het wegverkeer en ook de Taxiboten lagen stil.
Die dag zijn we rond een uur of 5 met een Dolmus terug naar Icmeler gegaan. De chauffeur liet ons uitstappen en we verdwaalden in een wijk waar alleen Turken woonden. Gelukkig kwamen we een ober van ons hotel tegen. Hij liep een eindje met ons op, totdat we weer wisten waar we waren.

15 mei 2002
Op woensdag is het markt in Icmeler en dus togen we rond 08.30 uur naar de markt. Als je later gaat, wordt het alleen maar drukker en heter.
Bij het begin een doos met aardbeien gekocht. Heerlijk vers en zoet.
Wat verder op de markt kwamen we bij de specerijen en Truus kwam aan de “praat” met een verkoper. Truus wilde een koperen pepermolen kopen, dus ging ze afdingen.
Ze vond het te duur en de verkoper ging niet meer verder omlaag met zijn prijs. Ik heb hem en zijn vrouw en zijn kind toen een aardbei gegeven en hierna bleek hij toch de pepermolen te verkopen voor de prijs die Truus had bedongen. De molen werd ook nog gevuld met peperkorrels en uiteraard moesten we ook nog een appelthee drinken.
Leuke hartelijke mensen. Ook nog twee mooie badlakens kunnen kopen na heen en weer praten. Op de markt ook nog een “biertje” (halve liter) gedronken.
Het viel ons op dat het bier uit de fles lekkerder is en meer alcohol bevat als het tapbier.

16 mei 2002
Vandaag vroeg uit de veren want omstreeks 07.30 uur werden we met een bus bij het reisbureau opgehaald en naar de ferry gebracht.
Het was heerlijk weer, en geen wind. Leuke overtocht met de Catamaran en rond de klok van 10 waren we in Rhodos.
Op het eerste pleintje wat we tegen kwamen wat gedronken, een glas Cola en een glas jus d’orange. Leuk uitzicht op een fonteintje. De prijs was er ook naar. € 9,50
Verderop in een klein steegje vond Truus een leuke lange jurk voor een schappelijke prijs.
Heerlijk gewandeld en bij de klokkentoren wat gedronken. Daarna de stadsmuren bekeken en onderweg een heerlijke shaslik gegeten. Rond 16.00 uur gingen we met de boot weer terug en werden we rond 17.45 uur weer bij het reisbureau afgezet.

17 mei 2002
Op vrijdag is het markt in Marmaris en wilden we met de Dolmus naar Marmaris gaan. We kletsen zoals gebruikelijk weer even bij het reisbureau. Toen de eigenaar hoorde dat we naar de markt in Marmaris wilden, wees hij naar zijn busje. Elly vertelde, dat als we even wachten, wij met hem mee konden rijden. Hij kwam er toch langs. En inderdaad, na enkele minuten reden we naar Marmaris. De markt viel ons tegen. Maar dat kwam, omdat we ook al naar de markt in Icmeler waren geweest. Onderweg hebben we ook nog wat prijzen vergeleken van huurauto’s.
’s Middags weer lekker gezwommen en gezond.

18 mei 2002.
Vandaag weer lekker gezwommen en gezond. Na het dineren nog wat gewandeld en voor de eerste maal echte cappuccino gedronken bij “Artemis”, een gezellig restaurant vlakbij ons hotel. Het personeel daar zou zo bij een toneelgezelschap kunnen, en samen met de goede keuken, een heerlijk adres voor een avondje uit.
Na deze avond hebben we daar iedere avond wat gedronken en iedere avond heel veel gelachen. Leuke mensen uit Schotland ontmoet. Kwamen hier ook regelmatig eten. Ook een stel( van ongeveer 70 jaar) uit Newcastle ontmoet. Kwamen ook iedere avond voor de fun. Zij kwamen al jaren bij Artemis.
Vlakbij het hotel een auto gehuurd voor 5 dagen, incl. verzekering. Met wat afdingen kwamen we uit op €175,- voor een Lada met airco.
Afgesproken dat we 20 mei 2002 om 09.00 uur over de auto zouden kunnen beschikken.

19 mei 2002.
Alleen maar wat gezond. Het werd erg heet, ongeveer 35 graden. Dus zonnen, zwemmen, zonnen, wat drinken en zo kwamen we de dag door.

20 mei 2002.
Om 09.00 uur naar het verhuurbureau. Bleek dat de auto er niet was. Zou nog onderweg zijn naar Dalaman. Na 30 minuten wachten, was er nog geen auto en toen we vertelden, dat de deal niet doorging kwamen zij met een alternatief.
Voor dezelfde prijs konden we ook een Fiat Palio met airco krijgen.
Na nog 30 minuten wachten, konden we de koffer inladen en gingen we weg richting Side. Was een leuke tocht ongeveer 450 km. Door de bergen en onderweg mooie natuur gezien. Onderweg in de buurt van Kor***e bij een tankstation wat gegeten en gedronken. Was best lekker en niet duur. Dit lag midden in de bergen en verder was er niet veel te zien. We hadden ongeveer drie kwart van de reis naar Side er op zitten. Het was pas 15.00 uur. We besloten om door te gaan naar Side en daar dan op tijd een hotel te zoeken.
Rond de klok van 17.00 uur waren we te Side. We parkeerden de auto bij de Agora in het Centrum en gingen te voet verder. We hadden snel een leuk hotel voor de komende twee nachten gevonden. Nog wat afdingen( zij hadden alleen hp, en wij wilden lo), en wij hadden daar een leuke kamer. Het was hotel Can Garden. Dit hotel heeft een eigen zwembad en een stukje privé strand. De omheining bestaat uit een oud aquaduct en verder is het heel gezellig. Veel planten en bloemperken. Het hotel bestaat uit een aantal houten huisjes, die compleet ingericht worden verhuurd. Een 2 persoons en 1 eenpersoonsbed, een airco, tv, minibar, eigen douche en toilet. Wij betaalden voor 2 personen, 2 nachten, totaal 80 €.
Daarna zijn we naar Ottoman restaurant gelopen en hebben daar wat bij gepraat. Bleek, dat alleen de eigenaar nog aanwezig was. De rest van het personeel incl. de kok, waren anderen. De kwaliteit was niet meer wat het geweest was.
Aan de buitenbar van het hotel nog een slaapmutsje genomen en naar bed.

21 mei 2002
Lekker ontbijt buiten bij het strand. Daarna wat bij het zwembad gelegen, echter de zon kroop achter de wolken.
We besloten maar eens wat cultuur op te gaan doen en gingen met de auto naar Aspendos. Kort daarvoor zagen we een mooie gerestaureerde Romeinse brug en zijn daar eerst naar toe gereden. Dit was een brug over de Koprucuy en gebouwd tussen 1219 en 1226).
Uiteraard was er ook een restaurant bij en stonden er kooplui. Truus werd aangesproken door een zigeunerkind met een bloem. Hij wilde dit aan Truus geven en wilde dat alleen voor geld doen. Nadat we wat foto’s van de brug hadden genomen zijn we verder gereden naar Aspendos.
Daar aangekomen zijn we de hele middag daar bezig geweest. Het theater is heel mooi en fascinerend. Ook in de omgeving (heuvels) staan vele overblijfselen uit een ver verleden. Heel veel foto’s gemaakt en blij, dat we een digitale fotocamera bij ons hadden.
Daarna weer terug gereden naar Side, wat gegeten en op tijd naar bed.

22 mei 2002.
Na een ontbijt uitgeboekt en vertrokken in de richting van Perge.
Perge ook bezichtigd. Was niet zo prettig. Er graasden koeien en geiten tussen de oudheden en deze beesten laten nogal wat achter. Met als gevolg dat Truus en ik binnen korte tijd helemaal onder de vliegen en ander ongedierte zaten. De uitwerpselen verspreidden een aardige lucht. We hebben snel wat foto’s gemaakt en waren blij weer in de auto te zitten.
Daarna zijn we naar een waterval gereden. Dat was de Kursunlu waterval. Was indrukwekkend en heerlijk koel. Ligt midden in een wandelpark.
Hierna wilden we de Olympos berg bezichtigen. In deze berg zit Methaangas, dat door de hitte spontaan ontbrandt. Echter, we reden boven in de berg en het begon hevig te regenen.
We zijn toen doorgereden naar Kemer. Daar hebben we de benen gestrekt en hebben er een donner kebab gegeten.
Verder gereden langs de kustweg, met hele mooie baaien. Echter iedere baai is afgesloten en tegen betaling van 10 miljoen (ongeveer 9€ )lira per persoon, mag je er binnen.
Dat vonden we te veel geld en besloten door te rijden naar Kas.
Onderweg kwamen we iets vreemds tegen. Afbeeldingen van een kerstman of zoiets. En dat terwijl het buiten zo ongeveer 30 graden is. Plotseling werd het duidelijk. Het dorpje Myra. De plaats waar St Nicolaas vandaan komt. Hier is hij tot bisschop gewijd, waarna hij naar Spanje ging. In het dorpje zijn enkele beelden terug te vinden van St-Nicolaas en een kerk. Echter vraagt men daar nogal wat entree voor. Verder waren er ook nog wat rotsgraven te bekijken. Na wat foto\'s gemaakt te hebben, zijn we door gereden naar Kas.
Daar hebben we vlakbij de zee een hotel gevonden, voor de prijs van € 27, voor een 2 pers kamer met ontbijt.
We zijn daar wat gaan wandelen en hebben weer leuke foto’s gemaakt. Heerlijk een pizza gegeten en daarna op een terrasje aan het water nog wat gedronken.
Die nacht weinig geslapen. Heel veel muggen in de kamer.

23 mei 2002.
Op tijd op en maar niet gewacht op het ontbijt. Zag er niet geweldig uit en het was nog niet klaar.
Doorgereden naar Oldunez. De blue lagoon. Heel mooi strand en het water kleurt daar heel mooi blauw. Lekker wat gedronken op een terrasje. Staan kijken naar paragliding.
Men wordt met een busje hoog in de bergen gereden. Daar spring je van de berg naar beneden met een grote parachute. Net als bij zweefvliegen maak je gebruik van de thermiek. Soms duurt het wel dertig minuten, voordat je landt. Het landen gebeurt gewoon op het strand, op een zeildoek. (www.skysports-turkey.com) Foto’s gemaakt. Heerlijke sandwich met kip gegeten. Daarna terug naar Icmeler gereden en daar waren we rond 16.00 uur weer terug.

24 mei 2002.
Deze ochtend zijn we nog in de richting van Mugla gereden. We hadden een mooi veld zien liggen vol klaprozen. We zagen dat zeker in het voorjaar, Turkije schitterend mooi is, groen en vele soorten bloemen. We kwamen aan de andere kant van het schiereiland uit bij wat vissers en schitterende baaien. Toeristen komen daar niet en het is er heerlijk rustig.
De rest van de vakantie hebben we ons rustig gehouden, zodat we deze keer eens uitgerust terug kwamen .

Voor foto’s kijk op onze homepage en vergeet niet ons gastenboek te tekenen.

www.brandtjes.nl

^Naar boven

cees (2005-09-18)

Reisverslag van een week Fly & Drive Antalya, en een week strandvakantie in Side.

Deze ging van Antalya naar Konya.
van Konya naar Cappadocia.
van Cappadocia naar Mersin.
van Mersin naar Anamur en
van Anamur naar Side.

Ongeveer 1500 km gereden, veel gezien onderweg.
15 mei 2001
Aankomst om 23.45 uur op vliegveld Antalya
Ongeveer om 02.30 uur kregen wij de auto. Daarna zoeken naar hotel m.b.v. politie hotel gevonden. Om 03.30 u. nog wat gedronken op terras en toen naar bed.
16 mei 2001
Vertrokken om 08.30 u. richting Konya. Ongeveer een half uur rondgedwaald voordat we de weg uit Antalya hadden gevonden. Eerst richting Isparta, weinig te zien onderweg. Toen naar Egirdir. Bij het gelijknamige meer (heel groot) foto’s genomen. En bij een restaurantje döner kebab gegeten. Smaakte redelijk. Toen naar openbaar toilet geweest.
Heren was uitstekend, zei Cees. Damestoilet om te huilen. Spinnenwebben, spinnen en een heel vies toilet. Met de ogen dicht toch maar gebruik van gemaakt. Bah,bah,bah. Nog een kwartje voor moeten betalen ook.
Doorgereden naar Konya. Na wat hulp van een VW-dealer hebben we ons hotel gevonden. Dorpshotel (niet goed, niet slecht).
17 mei 2001
Om 06.30 u. opgestaan, ontbeten en om 07.45 u. op weg gegaan richting Cappadocia. Onderweg een bezoekje gebracht aan de karavansarai(vroegere handelspost uit de 13e eeuw) in Sultanhani. Dit was wel leuk en interessant. Foto’s genomen en een ijsje gegeten. Toen verder richting Ǖrgup. Vanuit Ǖrgup ongeveer 6 km verderop naar Mustaphasa gereden, waar ons hotel zou zijn. In Mustaphasa aangekomen hebben we 4 keer de rotonde gereden (10 m. diameter) op zoek naar ons hotel. Dus 4 keer erlangs gereden. Het hotel lag verscholen achter een muur met poortje, Dit zat echter op slot. Aan de zijkant zat de ingang. Leuk hotel, traditioneel gebouwd. Na het inchecken teruggereden naar Ǖrgup. Gegeten bij Yaprak restaurant, chicken kebab, was lekker. Foto’s gemaakt. Toen naar het viewpoint gegaan. Kijkje genomen hoe ze de beelden van cappadocia maken. Foto’s gemaakt. Toen verder naar boven gelopen.
Entree 100.000 turkse lira ( 1 kwartje). Van het uitzicht genoten, foto’s gemaakt en onze eerste appeltjesthee gedronken.
Hierna zijn we weer richting Mustaphasa gerden. Ergens halverwege een afslag genomen naar de Pancarlik valley. Ontzettende slechte weg met grote gaten waar je net langs kon rijden. Maar het resultaat was schitterend. Veel foto’s gemaakt. Daarna ons hotel opgezocht. Gedoucht en gegeten in het hotel. Eten en de wijn was lekker.
Foto’s bekeken op de TV en om 21.00 naar bed.

18 mei 2001
Omstreeks 07.15 opgestaan en ontbeten. Omstreeks 09.00 uur de streek Cappadocia ingegaan. Eerst naar Avondos. Op de markt geweest en een lange Turkse rok gekocht.
Avenos staat bekend om zijn pottenbakkerijen. Op de hoeken van de straat stonden bakken met allerlei aardewerk erin, zoals hier in Nederland bloemen in bakken staan.
Toen verder de omgeving Cappadocia verkend. “The rose valley”was heel erg mooi. Al het gesteente had hier een roze kleur. Foto’s gemaakt en doorgereden naar Zelve. Hier vindt je bekende fairy chimneys. Veel toeristische marktkraampjes hier. Een aantal foto’s gemaakt. Verder ging het naar Göreme, bekend om zijn witte kalksteengebergtes.
Ook deze dag hebben we ’s middags weer bij Yaprak gegeten in Ürgup.
Na het eten zijn we naar Uchisar gereden. Daar hebben we onder de bomen op een groot terras gezeten. In een soort tentje waren twee vrouwen bezig om een soort omeletten te maken van deeg, gevuld met groenten en vlees. Deze werden dan als een pannenkoek opgerold.
Op weg naar ons hotel zijn we nog naar de “undergroundcity”in Mazi geweest.
Was heel indrukwekkend. Het bestond uit totaal 8 verdiepingen. 4 onder de grond en 4 in de berg gebouwd en dateerde nog uit de Romeinse tijd. Het laatst is deze undergroundcity gebruikt in de tweede wereldoorlog. Foto’s gemaakt.
’s Avonds hebben we weer lekker gegeten in het hotel. Het bleek dat we de enigste gasten waren. Er werd speciaal voor ons gekookt. Het was lekker en er was veel aandacht aan besteed. Omstreeks 22.00 uur naar bed.
19 mei 2001
Om 07.15 uur opgestaan en ontbeten.
Toen zijn we op weg gegaan naar Mersin. Onderweg waren we getuige van een vechtpartij, waarbij ook iemand een jachtgeweer had. We zijn maar vlug doorgereden en in de achteruitspiegel zagen we een rookpluim uit het geweer komen. Kennelijk was er een schot afgevuurd.
Bij een groot wegrestaurant hebben we een paar lekkere koeken gegeten en appeltjesthee gedronken. Wij zaten daar als enige toeristen tussen de Turken.
Verder ging het weer. Het hotel hadden we snel genoeg gevonden. Hotel Mersin heette het. Het lag in het centrum, vlakbij zee.
Wij kwamen aangereden en kregen zowaar een VIP-behandeling, Er stonden ineens twee “knipmessen”naast de auto. De ene haalde onze koffers uit de auto en de andere ging onze auto parkeren in de garage.
Na het inchecken zijn we de stad ingegaan. Het was erg druk. Het was blijkbaar een herdenkingsdag voor K. Ataturk. De eerst president van Turkije. We hadden allebei een korte broek aan en kwamen er al gauw achter dat dit niet zo prijs werd gesteld.
Turkse moeders hielden hun handen bij hun kinderen voor de ogen en de mannen keken heel raar naar ons, vooral Truus moest het ontgelden. We kwamen erachter dat we de enigste toeristen waren. Na een klein half uurtje zijn we maar terug gegaan naar het hotel en hebben we ons verkleed. Cees in de lange broek en Truus in de Turkse lange rok en zijn we wederom de stad in gegaan. Nu hadden we nergens geen last meer van.
’s Avonds in het hotel op het dakterras heerlijk gegeten en van het uitzicht over zee genoten.
Nog even lekker op het terras op de 1 e etage van het hotel een wijntje gedronken en om 23.00 uur naar bed.

20 mei 2001
Om 07.00 uur uit bed en na een goed ontbijt vertokken richting Anamur. Onderweg bij een restaurantje onderweg nog wat gegeten en benzine getankt.
Heel leuk bediend door een klein ventje. Kreeg van ons ook een flinke fooi. Hij straalde van oor tot oor.
Omstreeks 14.00 uur kwamen we aan bij hotel Mamure in Anamur. Was niet prettig. Het hotel zag er wel aardig uit, maar ik geloof dat we de enigste gasten waren.
We waren net een kwartiertje op onze kamers en hadden ons verkleed. Toen we weg wilde gaan ,hoorden we een hoop herrie. We openden de deur van de kamer en zagen dat alles vol met stinkende rook hing. Naar de receptie gebeld. Het bleek dat ze bezig waren om het hotel te ontsmetten en waren vergeten dat wij er waren. We moesten toen verplicht 2 uur doorbrengen in de kamer. Dit was vreselijk en daarbij hadden we ontzettend veel dorst. Op de kamer was niets te drinken. Bij het hotel was een zwembad, echter,hier zat geen water in.
Omstreeks 16.00 uur zijn we naar de burcht van Anamur gegaan. Geklommen en geklauterd. Was best wel groot en indrukwekkend. Foto’s gemaakt. In de slotgracht zaten schildpadden.
’s Avonds bij een restaurant in de buurt gaan eten. “Balik restaurant.”Heerlijk gegeten daar en toen we weer buiten kwamen bleek dat de auto was gewassen. Die zag er weer picobello uit.
Terug in het hotel bleek die vieze lucht er nog steeds te hangen. Om 21.00 u. naar bed.

21 mei 2001
Om 06.45 uur opgestaan. Bij de receptie was niet bekend hoe laat het ontbijt was. Om 07.15 het hotel maar verlaten zonder ontbijt. Toen we de koffers hadden ingeladen en weg wilde rijden, kwam er nog eentje van het hotel aanlopen met de mededeling dat we nog moesten betalen. Deze hebben we vierkant in zijn gezicht uitgelachen. Immers, alle hotels onderweg waren geboekt en betaald.
Toen op weg naar Side, waar we nog een week strandvakantie zouden houden.
Onderweg naar Side in Gazi-Pasi een soort broodkoeken en een blikje fanta genuttigd. Omdat de toiletten niet om aan te zien waren, hebben we ze niet gebruikt.
Doorgereden naar Alanya. Op een terras wat gedronken, o.a. een cappuccino. Heerlijk, na een week weer eens een keertje echte koffie. Leuk gesprek gehad met de ober.
Doorgereden naar Side. Na het inchecken daar in het hotel, Hotel Side, zijn we het dorp ingegaan. Een hele tijd gewandeld en gegeten bij een restaurant. Ze hadden geen döner kebab, maar dat werd speciaal voor ons gehaald en klaargemaakt. Smaakte heerlijk. We zijn hier verder de hele vakantie naar teruggegaan. Dit was het “Otteman restaurant. Veel leuke gesprekken gevoerd daar en foto’s gemaakt. Nog de Manavgat watervallen bezocht. Zeer de moeite waard. Erg mooi.
Het hotel zelf was niet veel soeps. Het lag op het strand, vlakbij Side en dat maakte veel goed.
We hebben in die week heerlijk gezond, gewandeld en lekker gegeten.
Op 29 mei 2001 was het weer tijd om naar huis terug te vliegen, met een onverwachte tussenlanding in Istanbul. De crew moest worden vervangen. Ze hadden anders te veel vlieguren. Om 19.45 uur Ned. tijd weer veilig op Schiphol geland.
Voor foto’s kijk op onze homepage en vergeet niet ons gastenboek te tekenen.

Voor de foto\'s van dit reisverslag en vele andere mooie gebieden in Turkije, kijk eens bij:
www,brandtjes.nl

^Naar boven