Reisverslag Turkije, ervaringen en verhalen zijn hier welkom

Live Chat by Comm100

Turkije reisverslagen

Prikbord

Uw oproepen en advertenties kunt u op het prikbord gratis plaatsen.

Gastenboek

Lees hier wat men over ons schrijft, en voeg uw eigen bericht toe.

Uw advertentie

Zet uw reclame op een van de meest bezochte Turkije site!

Momenteel 8 bezoekers online - Reisverslagen werden vandaag: 21680 * bezichtigd.

Cheya (2006-10-27)

Het bericht wat hieronder staat .....komt dat van iemand uit Leeuwarden? Ik ben bezig met mijn turkse lessen maar dit gaat me nog nét iets te ver om te kunnen begrijpen...tenminste...niet alles.

Ik kom zelf ook uit Leeuwarden vandaar mijn vraag, hieronder staat mijn lange reisverslag van Cheya

Görüsürüz
^Naar boven

(2006-10-13)

herkese selam;
ben marmaristen serdar.bu sitenin bu kadar mükemmel olacaðýný zannetmiyordum,burdaki ki insanlar perfect.
ama birþey sormak istiyorum...eðer türkçesi olup vede leeuwarden de yaþayan varsa bana kesin yazsýn.
rica ediyorum...
herþey için çok teþekkürler...
görüþmek üzere...
^Naar boven

melissa (2006-09-09)

the taxi took us away from home.we went to the airport.we had 2 wait 2hours before we could go on the plane.when we were on the plane they gave us drink and food.than we had to fly 3hours.than we came to the airport in turkiye we had to check in there and than there was a bus that brought us to our hotel:\'club hotel vera tmt\'.it was so beautifull.we packed out our sutecases and went to the \'lindita\' restaurant.me and my nephew took spaghetti and then there was a garcon on our table.he was so nice and friendly.his name was kenan.than we swum.beautiful swimming pool and cool slides.after that,...i was looking around on the beach and there was a beachbar the man who was in the bar called erkan and devrimhe\'s the best friend you can have!there was allso every day animation with the animation team...philip gave crazy dart games,water polo and boccia.he gave allso poolgames 2gether with dante.and dante gave allso archery.there was allso the water gym with raffael.and dance lessons with michael and salto.and beach volley with banderas.and every evening mini disco ;) and showtime.it was a lot of fun!!!!!and i met nice girls:robin and amy.we went back to belgium the 07th july 2006.with my regret!!!i love turkiye(bodrum) and i wish i could go back!!!xxxx
^Naar boven

Britt (2006-08-20)

Wij gaan elk jaar naar Mersin, Adana in Turkije.
Dit jaar zijn we voor 4 weken geweest. normaal gezien was het voor 5 weken, maar wegens problemen met de tickets was het spijtig genoeg een week later.
we vertrokken vanuit Eindhoven deze keer, anders was het altijd via Dusseldorf.
Dit jaar kreeg ik het vakantiegevoel al vanop het vliegtuig, ook deze keer gevlogen met onurair. altijd vriendelijke mensen trouwens. (wat ik ook gelezen heb in een ander reisverslag)
het zou trouwens ook handiger zijn mocht er een vliegtuig vetrekken vanuit zaventem richting Adana.
Waarom ik zograag naar Turkije ga? vooral voor de lieve mensen, die toch meestal vriendelijk zijn of toch vriendelijker dan de Belgische bevolking.
aangezien ik 18 ben (en dus meereis met mn ouders) ben ik nog jong, en maak veel sneller vrienden hier (Turkije) dan in Belgie.
Zo heb ik vorig jaar mijn beste vriend leren kennen, die me af en toe ook turks leert.
Eigenlijk zou ik gewoon turkse les moeten nemen, iemand geitreseert om me die te geven?
hij heeft me turks eten leren eten, aangezien ik voor alles wat vreemd is mijn neus op trek, lust ik vrijwel alles wat turks is, maar geen lamslong :D
Al bij al, Turkije is bij uitstek mijn favoriete land, zelf zo erg dat ik erover denk om er een aantal jaar te wonen, liefst in Istanbul.
mijn beste vriend zit dat natuurlijk zitten, maar eerst moet ik mijn school afwerken.
jammer, dat veel mensen een vertekend beeld hebben van turkije en is het een vriendelijk land om er op reis te gaan.
^Naar boven

Cheya (2006-08-07)

ikga1 keer per jaar zonder man en kind op vakantie naar Turkije. Dit jaar was het ook weer in het voorjaar, in juni.Een heerlijk temperatuurtje. Onderweg in het vlegtuig sjans met een steward van Onur air. Een hunk! We hadden nog een half uur te vliegen en hij kwam bij me en vroeg mijn e-mailadres.10 min later kreeg ik een extra koffie van hem en de nadere passagiers nietIk zag op het servetje wat erbij zat letters zag staan..ja hoor.. zijn e-mail.Tsjongejonge...>> De aankomst in Izmir was qua temp weer heerlijk, en ik was zó blij dat ik weer de Turkse grond onder mijn voeten voelde.Ik vroeg me even af waar dat door kwam, ik weet het antwoord nog steeds niet, maar het is een feit.De busreis naar Kusadasi was ook weer genieten, om al het bekende weer te zien,moskeeën,kleine winkeltjes langs de snelwegen waar ik me dan van afvraag hoe ze kunnen blijven bestaan. De vervallen huizen waarvan de daken er nog net zo bij hangen als het jaar er voor. De zeer hard werkende mensen op het platteland al hinkend en krom lopend.Alle respect voor die mensen!! Wát een leven denk ik dan. De tijd raakt op en we naderen Kusadasi, mijn hart slaat een keer over als ik in de dalen al het bekende weer zie en de bus gaat me dan ook niet snel genoeg. Ik ben als een kind zo blij.Eenmaal in het hotel gekomen(waar ik voor de tweede keer ben) herkennen ze me bij de receptie nog. Niet te gelóven. Eenmaal op mijn kamer haal ik uit mijn koffer wat ik denk nodig te hebben aan kleding,want ik wil me eerst even opfrissen alvorens ik het stadje inga waar ik zoveel mooie herinneringen aan heb.Eenmaal in het centrum gekomen loop ik toch weer een beetje onwennig maar dat duurde niet lang.Ik heb er nog maar een paar voetstappen staan en ik hoor aan de overkant een mannenstem roepen: Gajaaaa....!!! Ik kan mijn oren niet geloven..roept hij mij?? Ik kon de beste man niet eens. Hij keek me aan en riep: Holland..miss Holland,Gaja. Jee zeg...hij herkende me ook nog , toen zag ik wie het was..oh jee ja... HIJ...hahaha... hij riep nog een paar erbij van andere winkels én daar waren mijn vrienden en vriendinnen.Mijn god, wat een blijdschap van alle kanten. Ik voelde meteen dat dit weer een vakantie werd om nooit te vergeten en ik kreeg gelijk.De 11 dagen waren weer veel te kort, ik heb er weer nieuwe vrienden en vriendinnen bij gekregen. Aysia, huilde toen ik haar gedag ging zeggen, ik heb haar mijn kettinkje gegeven die ze zo mooi vond, wéér iemand blij gemaakt, heerlijk! De volgende morgen...het laatste ontbijt in het hotel, ik was somber en een beetje teneergeslagen dat alles weer zo snel voorbij was gegaan.Ik laat mijn gedachten nog even gaan en denk aan de laatste 11 dagen, het plezier met de mensen van daar, de uitgaansavonden, én niet vergeten de türkse bars. Alwaar ik turks gezongen heb...ik heb het afgelopen jaar een beetje turks geleerd, ze smúlden er van!!! Vooral toen ze hoorden dat ik turks zing.Songs van de diva Sezen Aksu, Gece Yolculari enz enz.Het muziek zette in, ik kreeg een microfoon in mijn handen geduwd: sing..gaja..sing!!>>> Dan wordt ik wakker geschud doordat iemand een hand op mijn schouder legt. Het is Ibrahim,iemand van het restaurant die zegt dat ik straks even noet wachten omdat hij me uit wil zwaaien.De lieverd! Ik heb nog twee uur te gaan voordat de bus me ophaalt. Het stadje ga ik niet meer in , al ligt dat om de hoek van mijn hotel.Ik heb de nacht ervoor iedereen gedag gezegd,en dat was niet het leukste om te doen. Niet voor mijn vrienden en vriendinnen maar ookzeker niet voor mij. Daarom blijf ik maar aan de boulevard met een hele goede vriend die beslist bij me wilde zijn.We turen naar een cruiseschip die uitvaart en we vragen ons even af waarom hij ons niet meeneemt.Dan hoor ik de bus aankomen.We begeven ons naar de overkant, naar mijn hotel en ik pak mijn koffer en tas vol cadeautjes voor huis.Ibrahim geeft me een hand en een kus: \" bye Gaja..take care at yourself, see you next year\" Ik voel de tranen weer opkomen, maar dat mag niet van hem, niet huilen. Alleen van blijdschap, maar dat is nu ver te zoeken.Hij tiltmn koffer naar de bus. Vedat...omhelst me stevig en geeft me een kus,\" see you next year Gaja\" mail me and sms me\" Dont forget!! Vergeten...? dat nooit!!! Ik blijf trouw smsen en mails versturen. Dan gaan de deuren dicht van de bus dicht en de bus begint zijn reis naar Izmir Airport.Sommige bekenden van de boulevard staan ook te zwaaien en ik voel me zo leeg en alleen.Stiekem pink ik een paar tranen achter mijn zonnebril weg.in mijn tel staan alweer berichtjes van allemaal.Maar ook twee berichtjes van huis: Lieve Mamma, vandaag kom je weer thuis\" Goede vlucht \" van het thuisfront.Dan weet ik dat het goed is zo! Het lichtje van mijn vakantie in Kusadasi raakt bijna opgebrand, en ik weet dat ik 1 jaar moet wachten tot ik weer kan gaan.Eenmaal op schiphol aangekomen is de lucht koud en grijs. Ik ben weer in Holland denk ik dan. Ik moet thuis maar eens voorstellen om ons in Turkije te gaan vestigen,al weet ik nu het antwoord wel. NEE! Mijn man is niet zo\'n liefhebber van het land als ik, hij heeft het na een paar keer wel gezien en wil dan weer ergens anders naartoe. Dat is ook goed, zolang ik maar naar mijn Kusadasi kan blijven gaan, ieder jaar weer. De steward....hij woonde in Istanbul en ik heb nog even een paar weekjes met hem gechat en gemaild, dat was leuk.Lieve vrienden van Kusadasi... ik zeg jullie stuk voor stuk:Sana her seyin en iysini delerim, kendine iyi bak!!!!!! See you all next year..sevgiler_Cheya
(ÇOK ÖZLEDIM..)
^Naar boven

carla (2006-05-15)

Tjah.... alle verhalen hier gaan over vakanties, maar wij gingen heel \"zakelijk\" naar Turkije(mijn 16e keer; 1ste keer in 1990 toen nog nauwelijks toeristen in Antalya kwamen..) Tijdens het 15e bezoek (Kusadasi) hadden we3 stukken grond gekocht. We zagen dat de prijzen van onroerend goed flink opgelopen waren in verhouding tot voerige bezoeken en besloten om niet dezelfde fout te maken als 8 jaar geleden in Spanje. Toen we ons daar gingen vestigen kostte een appartement 45.000 gulden (!!!) en een huis rond de 200.000. Nu gaan diezelfde appartementen weg voor 120.000 euro en voor een vrijstaand huis betaal je gemakkelijk 330.000 euro. Wij kochten er desdtijds 1 en hadden jaren spijt dat we niet meer geinvesteerd hadden. Helaas moet ik u iets anders gaan doen en vervolg ik later mijn verhaal
^Naar boven