In het Turks worden de persoonlijke voornaamwoorden hoofdzakelijk gebruikt om de klemtoon erop te leggen en kunnen in de meeste situaties weggelaten worden.
De persoon wordt dan door de achtervoegsels aangeduidt.
| enkelvoud | nominatief (onderwerp) |
genitief (bezitsvorm) |
datief (meewerkend ) |
accusatief (lijdend) |
locatief (plaats) |
ablatief (vanwaar) |
| 1. ik | ben | benim |
bana |
beni |
bende | benden |
| van mij | naar mij | mij | bij mij | van mij | ||
| 2. jij | sen | senin | sana | seni | sende | senden |
| van jou | naar jou | jou | bij jou | |||
| 3. zij,hij,het | o | onun | ona | onu | onda | ondan |
| van haar,hem,het | naar haar,hem,het | haar, hem,het |
bij haar, hem,het |
| meervoud | nominatief (onderwerp) |
genitief (bezitsvorm) |
datief (meewerkend ) |
accusatief (lijdend) |
locatief (plaats) |
ablatief (vanwaar) |
| 1. wij | biz | bizim |
bize |
bizi |
bizde | bizden |
| van ons | ons | ons | bij ons | |||
| 2. jullie, u | siz | sizin | size | sizi | sizde | sizden |
| van jullie | jullie | jullie | bij jullie | |||
| 3. zij | onlar | onların | onlara | onları | onlarda | onlardan |
| van hun,hen | hun,hen | hun,hen |
bij hun,hen |
