De kat heeft het gevreten
Op een dag kwam de Hodja van de markt terug. Hij bracht een heel lekker stuk
vlees mee naar huis. In zijn gedachten stelde hij zich een heerlijk maal voor en
kon nauwelijks het middageten afwachten. Hij gaf het vlees aan zijn vrouw zodat
zij het kon toebereiden en ging naar de dichtstbijzijnde thee-café om een
waterpijp te roken, thee te drinken en gewoon voor de maaltijd zich te
ontspannen.
Intussen sneed zijn vrouw het vlees in kleine stukken, stak het op de vleesspiesen
en nodigde haar beste vriendinnen uit om van haar schisch-kebab te komen eten.
Kort nadat de gasten wegwaren, kwam de Hodja terug. Hij geloofde zijn ogen niet
toen hij als middageten een bord met soep voorgeschoteld kreeg.
- Waar is het vlees, wilde hij weten.
- Oh de kat heeft het gevreten, antwoordde zijn vrouw.
- Maar ik heb 3 kilo vlees gekocht!
De Hodja ging naar buiten en haalde de kat. Het was een heel jonge kleine
kat.
Hij pakte een weegschaal, woog de kat en riep luid:
- Zij weegt precies 3 kilo! Nou als dit het vlees is, waar is dan de kat? Als
dit de kat is waar is dan het vlees gebleven?
Hoe is het daar ?
Een reizende prediker bezocht een keer Aksehir en vroeg aan de Hodja:
- Hoe is de plaats waar wij vandaan komen en een keer weer heen gaan?
- Nou, ik geloof dat het er bijzonder verschrikkelijk is, antwoordde de Hodja.
- Hoe weet je dat ? Vroeg de prediker.
- Baby's worden in deze wereld geboren en huilen enn ook de meeste mensen
verlaten slechts met tegenzin deze wereld en huilen ook.
Het tegendeel
Iemand vroeg aan de Hodja:
- Waar zit jouw neus ?
Om deze vraag te beantwoorden, wees de Hodja op het bovenste deel van zijn nek.
De man begon hem uit te lachen en zei:
- Hodja je weet niet eens wat voor en achter is!
De Hodja zei ad rem :
* Nou, als jij nog niet eens de achterkant van iets kent, hoe kun je dan de
voorkant kennen ?
Onbetaalbaar
Op een dag vroeg Sultan Timur aan de Hodja:
- Hoeveel , denk je, dat ik waard ben?
De sultan verwachte als antwoord een onvoorstelbaar hoog bedrag en was gechoqueerd
toen, de Hodja antwoordde:
* Enige goudstukken, excellentie!
- Maar Hodja, alleen mijn kleding die ik draag is al zoveel waard.
* Natuurlijk, antwoordde de Hodja, dat is ook waaraan ik gedacht heb. Dat wat in
de kleding steekt, kan men niet betalen.
Altijd dankbaar
Op een hete zomerdag werkte de
Hodja met blote voeten op zijn boerderij. Plotseling trapte hij op een spitse
doorn, die diep in zijn voet drong. De Hodja riep: - Oh Allah, ik dank je
voor deze zegen. Ik ben zo blij, dat ik mijn nieuwe schoenen niet
aanhad.
Nasreddin Hodja en de gierige
De Hodja gaat op bezoek bij iemand
die bekend staat om zijn gierigheid. De man biedt de Hodja een schotel met
honing en oud uitgedroogd brood aan. De Hodja lukt het niet in het brood te
bijten waarop hij het brood, boos naast zich neerlegd en de
honing met een lepel eet. De gierige man kijkt hem verbaasd aan en
zegt: - Hodja als je de honing zonder brood eet, dan brandt het van
binnen. De Hodja doet net alsof hij niets hoort en
eet het hele bord leeg waarna hij zegt: Allah weet wie van binnen
brandt.
De Hodja als veerman
Nasreddin Hodja bracht als
veerman een man bij stormig weer naar de overkant van het meer. Toen de Hodja
iets zei wat grammatikalisch niet klopte, vroeg de geleerde : Heeft u dan nooit
grammatica geleerd ? - Nee - Dan is de helft van je leven weggegooid
geweest! Enkele minuten later draait zich de Hodja om en zegt tegen
zijn passagier: - Heeft u ooit zwemmen geleerd ? - Nee, hoezo ? -
Dan is uw hele leven weggegooid, wij zinken namelijk!
Nasreddin en het meer uit joghurt
Het volgend verhaal is
in Turkije zeer bekend en wordt zelfs als spreekwoord (men zegt: Ya tutarsa)
gebruikt. Eerst een kleine verduidelijking : om joghurt te maken, wordt eerst
het melk gekookt en als het tot lauwwarm afgekoeld is, wordt er joghurtferment
of zelfs alleen iets joghurt bij gedaan, afgedekt en na korte tijd heeft u uw
eigen gemaakte joghurt. De Hodja leefde in de buurt van het grote
Aksehir meer, nu het verhaal:
De Hodja zat aan de rand
van het meer met op zijn schoot een pan en in zijn hand een lepel. Een van zijn
bekenden ziet toevallig hoe de Hodja met de lepel iets uit de pan in het meer
gooit. Nieuwsgierig geworden gaat hij naar de Hodja en vraagt: - Hodja wat
doe je ? De Hodja antwoordde heel serieus: - Ik gooi joghurtferment in het
meer. De man zegt: - Laat me niet lachen, je wilt van het hele meer joghurt
maken. Het joghurtferment werkt in het water niet. De Hodja schudt zijn
hoofd en zegt: Ja dat weet ik ook, maar stel je eens voor dat het
lukt.
Nasreddin Hodja en de schepping
De Hodja zat op een
dag onder een kersenboom uitterusten en keek op een veld met meloenen. Hij
vroeg zich af waarom de meloenen op struiken aan de grond groeien en kersen aan
bomen. Op dat moment viel een kers op zijn hoofd en de Hodja riep :
- Geprezen zij Allah, Hij weet waarom Hij geen meloenen aan bomen laat
groeien.
Een pan wordt geboren
De Hodja leende van zijn
buurman een kookpan. Een paar dagen later, bracht de Hodja de pan terug met
erin een kleinere pan. De buurman vroeg verbaasd: - Wat is met deze kleine
pan ? De Hodja: - Jouw pan baarde deze kleine pan, gefeliciteerd! De
buurman was natuurlijk zeer tevreden. Na een week wilde de Hodja
een grotere pan lenen. De buurman gaf het maar al te graag in
de hoop op een nieuw "kind". Vele dagen gingen voorbij maar de buurman
hoorde niets van de Hodja en de pan was nog steeds niet terug. Uiteindelijk ging
de buurman naar Hodja's huis en vroeg wanneer hij de pan terug kon krijgen.
De Hodja antwoorde bedroefd : - Het spijt me buurman, je pan is
gisteren avond gestorven. De buurman nerveus: "Kom zeg hoe kan een pan nou
sterven? De Hodja : Je geloofde zelf dat een pan kan baren, als een pan kan
baren dan kan het ook sterven.
De lening
Op een dag vroeg een vriend
om een lening en beloofde de Hodja, het in 2 weken terug te betalen. De Hodja
geloofde hem niet, maar gaf hem toch het geld. Tot zijn verrassing hield de
man zich aan zijn woord en gaf het geld op tijd terug. Na een paar maanden
kwam dezelfde man nog een keer terug en wilde een nieuwe lening van de Hodja.
Hij zei: - Je weet, dat ik te vertrouwen ben. De vorige keer heb ik je het
geld op tijd terug betaald. - Je zult deze keer geen geld meer krijgen, zei
de Hodja. - Je hebt me de vorige keer bedrogen doordat je me het geld terug
hebt betaald, - hoewel ik dacht dat je het geld niet terug zou geven. - Ik
laat me niet nog een keer bedriegen door jou!
Het paleis van de shah
Een rijke Perser kwam naar Aksehir en schepte op over de
reusachtige paleizen, die de Shah in Isfahan gebouwd had. Van enkele beweerde
hij, dat ze meer dan 200 ruimten en duizenden vierkante meter aan vloer
hebben. De Hodja onderbrak hem en zei: - Ach, dat is niets! Je moest eens
de gebouwen zien die de Sultan in onze hoofdstad Bursa gebouwd heeft. Hij
heeft net een ziekenhuis laten bouwen die 3000 meter lang is en … Op dat
ogenblik kwam een andere Perser naar binnen , hij was net uit Bursa teruggekomen
.- … en 30 meter breed, ging de Hodja door.- Nou dat lijkt mij een komisch
gebouw te zijn. Waarom staat de breedte in zo een verhouding tot de lengte
? - Omdat, antwoordde de Hodja, jouw vriend zo plotseling uit Bursa
terugkwam!
Een gat graven
Op een
dag nam de Hodja een schop en begon een diep gat te graven. Enig buren
verzamelden zich rondom hem en vroegen waarvoor dat gat bedoeld is. De Hodja
antwoordde: - Zien jullie daarginds al die aarde die uitgegraven werd, om het
fundament voor het nieuwe huis te leggen. Nou het ziet er naar uit
dat niemand weet, wat je met al die troep die daar nu rond ligt moet
doen. Dus heb ik maar besloten, om dit gat te graven om al die troep
daarin te gooien. - Maar Hodja, zei een van de buren. Maar wat ga je
doen met al die troep die je nu uit het gat graaft. - Nu is het afgelopen,
zei de Hodja. Moet ik dan elke kleinigheid weten?
De rechtszaak
Een vriend van de
Hodja had enige zakken met tarwe gestolen en de politie had hem daarbij
gearresteerd. Hij moest voor het gerecht verschijnen. Zo kwam het, dat hij
de Hodja vroeg om voor hem te liegen tijdens de ondervraging. Toen ze de
Hodja ondervroegen , vertelde hij hun elk detail over wat er gebeurd was met de
zakken gerst. De rechter onderbrak hem en zei dat hij getuigenis afleggen
moest van wat er gebeurd is met de zakken tarwe en niet van de gerst. De
Hodja zei : - Edelachtbare, als iemand liegt, maakt het een verschil of hij
nu over de gerst of over de tarwe liegt ?
Hoe zie je het verschil
Een keer kwam
een reiziger terug uit Afrika en vertelde over zijn fantastische
belevenissen. Het is er zo heet, dat alle mannen en vrouwen naakt
rondlopen. Daarop vroeg de Hodja: - Hoe onderscheidt je daar dan vrouwen
van mannen ?
Minder en minder vreten
In een winter had de Hodja moeite om met zijn geld rond
te komen. Daarom bedacht hij mogelijkheden om zijn uitgaven te
verminderen. Hij besloot zijn ezel minder vreten te geven. Dat deed hij
dan ook, en zijn ezel scheen met dat wat het kreeg tevreden te zijn. Na een
paar dagen gaf hij de ezel nog minder, en de ezel scheen nog steeds gelukkig te
zijn. En zo ging hij verder de ezel steeds minder te geven., totdat hij het
arme dier, minder dan de helft van zijn normale portie gaf. De ezel bewoog
zich langzamer en was rustiger dan vroeger, maar de Hodja dacht dat het nog
steeds gelukkig en gezond was. Tot op een morgen hij de stal betrad en tot
zijn verassing, de ezel dood op de bodem vond. Daarover merkte hij op: -
Wat jammer! Als hij niet gestorven zou zijn, dan had het zich eraan gewend niets
te vreten.
De
Hodja was op een dag zeer hongerig. - Als ik nu een goede hete soep zou
hebben, dan zou ik zo tevreden zijn. Precies op dat moment klopte iemand aan
de deur. Hij opende de deur en daar stond een jongen met een lege bord in
zijn handen. De jongen zei: - Mijn moeder voelt zich niet goed. Kunt u
haar aub. een beetje hete soep geven ? - Dat is toch niet mogelijk, zei de
Hodja. Nog niet eens mijn gedachten zijn van mij. Ik hoef alleen maar aan
soep te denken, en mijn buren kunnen het al ruiken.
Hier is meer licht
Op een dag verloor de Hodja ergens in
zijn huis, zijn gouden ring. Nadat hij een tijdlang had gezocht en
hem niet kon vinden ging hij naar buiten en zocht daar verder. Zijn buurman
vroeg hem wat hij aan het zoeken was. - Ik zoek mijn ring, antwoordde de
Hodja. - Waar heb je hem verloren, vroeg de buurman. - Ergens in het huis,
zei de Hodja. - Waarom zoek je hem dan hier buiten ? - Omdat er hier
buiten meer licht is.
Het gezang van de Hodja
De Hodja ging op een dag naar het Turkse bad. Omdat hij de
enige was in het bad, begon hij, luid en duidelijk te zingen, hij vond zijn zang
mooi, en had zich ervan overtuigd, dat hij een goede stem had. Na het bad,
klom hij op het minaret en begon, voor de oproep van het middagsgebed te
zingen. Zijn stem veroorzaakte een oproer op het voorplein. Iemand
schreeuwde uit de menigte: - Hodja wat doe jij daar boven? Het is niet jouw
taak, om voor het gebed om te roepen. En bovendien klink je als een kraai. De
Hodja boog zich voorover en schreeuwde uitdagend terug: - Bouw hier boven een
Turks bad met marmermuren, en jullie zullen zien, wat voor een mooie stem ik
heb!
De uitnodiging op het bruiloft
De Hodja zag hoe in een huis van de buren , een bruiloftsfeest
werd gehouden en wenste zich, dat hij er ook bij kon zijn. Plotseling kwam
hij op een idee. Hij vouwde een stuk papier, deed het in een envelop, klopte
op de deur en zei: - Hier is mijn uitnodiging voor jullie bruiloftsfeest,
mijn vriend. Daarna betrad hij trots het huis, zette zich aan een grote tafel
en begon van alle delicatessen te genieten, die zo smaakvol toebereidt
waren. De gastheer opende het envelop, nam het papier eruit en zei: - Het
papier is onbeschreven. Er staat niets op. - Ik had grote haast, verklaarde
de Hodja, en jouw bediende had geen tijd om mij de uitnodiging op te
schrijven.
Een ruzie
Een
keer toen de Hodja de prediker van de stad was, kreeg hij ruzie met de
burgemeester. Het noodlot bepaalde, dat korte tijd na de ruzie de
burgemeester overleed. De mensen uit de stad kwamen naar de Hodja en
zeiden: - De burgemeester is overleden. Kom en doe de ceremonie voor deze
begravenis. Je moet het gebed voor de doden voor hem bidden. - Waarom ? Het
zal niet baten, antwoordde de Hodja. Wij hadden ruzie met elkaar en hij wilde
toen al niet naar mij luisteren.
Boogschieten
Een
keer nam Koning Timur de Hodja mee naar de oefenvelden voor het
boogschieten. De Hodja zei zelfingenomen: - Ik ben een goede
boogschieter! De koning geloofde hem niet en wilde een bewijs, indien hij de
Hodja beveelde, een boog te nemen en enige pijlen op de schijf te schieten. De
eerste, die de Hodja schoot, miste de schijf totaal. De Hodja lachte: - Dat
is, zoals de chef van de politie schiet. Het tweede schot miste de
schijf ook. De Hodja lachte weer: - Dat is zoals de burgemeester
schiet. Het derde schot raakte de schijf in het midden. Dit keer was het
lachen ongedwongen. - En dat is, zoals Nasreddin Hodja schiet.
De dood van de ezel
Toen de Hodja zijn lieve vrouw verloor, was zijn hart
gebroken. Al zijn vrienden en buren probeerden hem moed en troost te geven,
ze zeiden: - Maak je geen zorgen, Hodja! Wij zullen je helpen een nog betere
vrouw voor je te vinden! Korte tijd later stierf ook zijn ezel. De Hodja
scheen echter over het verlies van zijn ezel meer te klagen dan over het
verlies van zijn vrouw. Enige vrienden die dit bemerkten, kwamen daarom naar
hem. De Hodja zei tegen hun: - Toen mijn vrouw stierf beloofden al mijn
vrienden een nog betere vrouw voor mij te vinden. Maar tot nu toe heeft nog
niemand aangeboden mijn ezel te vervangen.
Als ik erop had gezeten
Op een dag raakte de ezel van de Hodja zoek. Met plezier zocht
hij zijn ezel. Toen de mensen hem zagen, konden ze niet verklaren ,
waarom hij zo gelukkig was, en wilden weten waarom. De Hodja verklaarde: -
Ik ben blij dat ik niet op de ezel zat , anders zou ik ook zoek
geraakt zijn.
Een onervaren nachtegaal
Op een dag wilde de Hodja verse vruchten eten, daarom sluipde
hij in een vreemde tuin. Daar klom hij in een boom en at alle vruchten die in
zijn bereik waren. Iets later kwam de tuinbezitter en vroeg boos: -
Wat doe jij daar boven ? De Hodja probeerde zich eruit te praten en
zei met een zoete stem: - Oh, mijn heer, ik ben maar een nachtegaal en
zit hier boven en zing! De man amuseerde zich daarover en zei lachend: -
Zo dus. je bent een nachtegaal ? Dan laat mij maar eens jouw zang horen
! De Hodja maakte rare gezichtsuitdrukkingen en liet merkwaardige tonen van
zich horen. De eigenaar barste in lachen uit en zei: - Man, wat voor een
manier van zingen is dat? Ik heb nog nooit eerder een nachtegaal zo horen
zingen! De Hodja zei: - Ja, een onervaren nachtegaal zingt nu eenmaal op
zo een manier.
Misschien neemt hij jou mee
Een keer moest de Hodja in bed blijven omdat hij ernstig ziek
was. Maar ondanks zijn ziekte kon hij nog grappen maken. Zijn vrouw was
zeer bezorgd om haar man en kon haar tranen niet bedwingen. Toen de Hodja
haar huilen zag, zei hij tegen haar : - Waarom huil je, liefste ? Ga en was
je gezicht, trek je mooiste kleed aan en glimlach! - Maar Hodja, zei ze, dat
kan ik niet, als jij zo een pijn moet lijden. - Jawel, antwoordde de Hodja.
Omdat ik weet, dat de engel des doods binnenkort zal komen. En als hij ziet, hoe
mooi je bent, dan verandert hij misschien zijn mening en neemt jou in plaats van
mij mee.
Hij neemt nooit zijn woord terug
Een vriend van de hodja vroeg hem: - Hoe oud ben je
eigenlijk ? - 40, antwoordde de hodja. - Maar dat heb je een paar jaar
geleden ook al gezegd. -Ja, antwoorde de hodja, ik neem nooit mijn
woord terug.
Een geleerde man
Een boer bracht de hodja een brief en vroeg hem , of hij de brief kon
voorlezen. - Het handschrift is zo slecht, dat ik het niet kan lezen, zei de
hodja. De man werd boos en zei: - Je draagt een turban van een
geleerde en kunt niet eens een brief lezen! De hodja zette zijn turban af,
legde het voor zich neer en zei: - Als je denkt, dat een ieder die een turban
draagt, een geleerde is, dan zet je hem op en kijkt, of je de brief lezen kunt
!
Een droom
Op een hete zomerdag hield
de hodja op zijn veranda een dutje, toen hij droomde, beloofde hem een vreemde
man, 10 goudstukken te geven. De vreemde man telde ze een voor een in zijn
hand, totdat hij bij het 10e goudstuk aankwam, welke hij hem alleen met moeite
geven wilde. "Kom op! Waarop wacht je ", zei de hodja. "Je hebt me er 10
beloofd!" Precies op dat ogenblik ontwaakte hij, keek meteen op zijn hand en
zag, dat zijn hand leeg was. Hij sloot snel zijn ogen, strekte zijn hand uit
en zei: -Ok, ik ben ook met 9 tevreden!
Het zal binnenkort voorbij zijn
Een buurman kwam naar de hodja en zei : - Hodja, wij
hebben je nodig. Kom snel naar ons huis. Mijn vrouw en mijn schoonzus maken
ruzie. - Waarover dan ? Wilde de hodja weten. Over hun leeftijd of over hun
uiterlijk ? - Nee, over iets anders, antwoordde de buurman. - Dan ga naar
huis en maak je geen zorgen, zei de hodja vol vertrouwen. Ik ben zeker dat de
ruzie gauw over is.
Oude azijn
Op een dag
kwam een vriend naar de hodja en zei tegen hem : - Ik heb gehoord , dat je
azijn hebt, die 40 jaar oud is. Kan ik daar iets van krijgen ? Absoluut niet,
antwoordde de hodja, als ik constant iets van de azijn had weggegeven, zou het
nu niet 40 jaar oud zijn.
Mijn ogen doen pijn
Een boer kwam naar de hodja en klaagde over zijn oogpijn, hij vroeg
om raad. - Korte tijd geleden had ik tandpijn. De tandpijn hield niet op,
totdat ik de tand eruit liet trekken.
Kinderopvoeding
Op een dag zei
de hodja tegen zijn zoon, dat hij naar de waterbron moest gaan, om water te
halen. Daarbij legde hij uit dat hij de kruik niet kapot moest laat
vallen, en gaf zijn zoon een pak slaag. - Hodja waarom sla je je zoon, als
hij toch niets verkeerds heeft gedaan? - Nadat hij de kruik kapot heeft
laten gaan, zou het toch te laat zijn om hem een pak slaag te geven, of niet
soms?
Inkopen
De hodja
ging op een dag naar de bazaar, om enkele kledingsstukken te kopen. Hij zocht
zich een mooie broek uit en de verkoper verpakte het voor hem. Op dat moment
veranderde de Hodja van mening en wilde liever een lichte jas hebben. -
Geef mij in plaats van de broek liever een jas. Nadat hij zich een mooie jas had
uitgezocht, verpakte de verkoper de jas en gaf het aan de hodja. Toen de
hodja ermee wegliep, riep de verkoper hem terug. -Mijn heer, u heeft de jas
nog niet betaald. -Maar daarvoor heb ik de broek achtergelaten, verklaarde de
hodja. -Maar u heeft de broek nog niet betaald! -Natuurlijk niet. Waarom
zou ik voor een broek betalen , die ik niet meeneem.
De aarde zou omvallen
Op een dag vroeg iemand aan de hodja : - Hoe komt het
eigenlijk dat, zodra het dag wordt iedereen opstaat en in verschillende
richtingen gaat ? - Omdat, zei de hodja , als iedereen in dezelfde
richting zou gaan, de aarde zou omvallen.
^ Nasreddin hodja
Nasreddin Hodja aan uw favorieten toevoegen
Design and ©2004-2015 Copyright by TapuTeam. Alle rechten voorbehouden.
|